هر وقت چیزی به انتهای خودش می‌رسد، کار بازسازی نمونه‌های شکست‌خورده سر زبان‌ها می‌افتد. داستان‌های پیامبران و قصص قرآن بارها به سینمای ایران تحمیل‌ شده و جز چند کار متوسط، کاری اساسی از آنان ساخته نشده است.

«امام علی»، کار داوود میرباقری را شاید بتوان بهترین سریال در این نوع مجموعه‌های تلویزیونی قلمداد کرد که آن‌هم مربوط به ۱۳۷۰ تا ۱۳۷۵ است و فیلم «روز واقعه»، کار شهرام اسدی، بر اساس فیلم‌نامه‌‌ای از بهرام بیضایی که خود آقای بیضایی معتقد است اگر گذاشته بودند فیلم را خودش بسازد حتماً چیز دیگری از آن درمی‌آمد، فیلم سینمایی قابل‌ بحثی است.

در ایران صدها فیلم و سریال مختلف ساخته ‌شده است که همه بر همین اساس هستند، اما هرگز آتش اشتیاق این نوع فیلم‌سازی در کشوری که خود را معرف جهان شیعه می‌داند، کم نخواهد شد.

هر کس طرحی دارد، راهی تلویزیون یا سینما می‌شود تا بتواند طرح خود را به انجام برساند و این شده است که صدها طرح و سریال درباره‌ قصص انبیا و روایت‌های اسلامی از این‌ها ساخته ‌شده است که تقریباً هیچ‌ یک مطلوب نیستند.

این روزها حرف از ساخته‌ شدن دو اثر از نمونه‌های تاریخی دوباره شنیده می‌شود؛ یکی ادامه «ملک سلیمان»، کار شهریار بحرانی و دیگری «حضرت موسی»، کار جمال شورجه که به نظر می‌رسد راه جدیدی در کار نباشد و تکرار همان راه‌های گذشته باشند.

فیلم نخست، «ملک سلیمان» است؛ فیلمی که قرار بود در سه قسمت ساخته شود. قسمت اول، دوران نخست پادشاهی سلیمان و غلبه کردن بر سلطه اجنه و شیاطین بود که ساخته شد. روایت آن بین فتنه‌هایی در سه شهر اورشلیم، اریحا و زبولون رخ می‌دهد که سلیمان باید برود و سرکوبشان کند که موفق می‌شود و اجنه و شیاطین را هم برای همیشه درجایی که معلوم نیست کجاست، حبس می‌کند.

۵ میلیارد و ۱۰۰ میلیون تومان هزینه ساخت فیلم اعلام شد که برای اولین بار، ساخت فیلم در مجلس شورای اسلامی ردیف بودجه گرفت؛ و جالب است بدانید که سیمرغ بلورین بهترین جلوه‌های ویژه رایانه‌ای برای «لئو لو»، سیمرغ بلورین بهترین صداگذاری برای «کینسون چانگ» و سیمرغ بلورین بهترین موسیقی متن برای «چان کونگ وینگ» را به ارمغان آورد؛ کسانی که نه پیش از آن، نه پس ‌از آن کسی نامی از آن‌ها در سینمای ایران یا جهان نشنید.

این فیلم در حالی به «بیست و هشتمین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم فجر» راه یافت که در سال ۱۳۸۸ جشنواره عملاً تحریم شده بود و عده زیادی در آن شرکت نکردند.

هرچند خود فیلم از دو یا سه سال پیش‌ آمده بود و دست پایین از ۱۳۸۶ شروع‌ شده بود و در همان ۸۷ به اتمام رسید، اما برای رسیدن به ۱۳۸۸ یک سالی صبر کردند و اجر آن را هم بردند با ۵ جایزه؛ از جمله سیمرغ بلورین بهترین چهره‌پردازی برای سعید ملکان و سیمرغ بلورین بهترین نقش مکمل مرد برای مهدی فقیه. ضمناً این فیلم در بهترین صورت سه میلیارد تومان فروش داشت، یعنی دو میلیارد تومان زیان خالص نصیب تهیه‌کننده که بنیاد سینمایی فارابی بود، بر جای گذاشت.

اما چه جایی بهتر از صداوسیما که در آن بودجه معنی ندارد و می‌توانند از هر کجا که خواستند، قرض بگیرند و خرج پروژه‌ها کنند؟

اینجاست که این دو سریال ما، یعنی ملک سلیمان و حضرت موسی به هم گره می‌خورند. محمدرضا رمضانی، تهیه‌کننده سریال تلویزیونی ملک سلیمان، در پاسخ به این سؤال که چطور شد که از ساخت بخش دوم فیلم سینمایی «ملک سلیمان» به تولید مجموعه تلویزیونی‌اش رسیدید، به خبرنگار خبرگزاری تسنیم گفت: پیشنهادی مطرح شد که «ملک سلیمان» سریال شود.

جلسه‌ای با رئیس سازمان صداوسیما داشتم و ایشان هم بسیار استقبال کردند؛ اما این روزها بسیاری از ما می‌پرسند پس چه زمانی جلو دوربین می‌روید؟ واقعاً منتظر تصمیم رسانه‌ای هستیم. چون دو کار «سلیمان» و «موسی (ع)» هم مهیای فیلم‌برداری است و این روزها پیش‌تولید خودشان را می‌گذرانند.»

تأکید دارند بعد از سریال «موسی (ع)»، «سلیمان» جلو دوربین برود و الان همه‌چیز در مرحله تصمیم‌گیری است. تأکید خودمان شروع «سلیمان» است. ما بر روی اهمیت ماجرای «سلیمان» تأکید داریم، چون سریالی استراتژیک و مهم است و امروز را به نمایش درمی‌آورد.» خلاصه همین ‌جور حرف ‌اضافه می‌زند تا می‌رسد به این جمله: «این انطباق معناداری است و درواقع «ملک سلیمان» ماکتی از ماجرای ظهور است، زیرا بعد از ماجرای «سلیمان نبی»، حکومتی با این قوت و قدرت نخواهیم داشت، مگر این‌که حکومت حضرت مهدی (عج) شکل بگیرد. به جهات مختلف «ملک سلیمان» دارای اهمیت و ویژگی‌هایی است که امروز باید به آن‌ها پرداخته شود.»

همان ‌طور که می‌بینید، شیوه‌ استدلال تهیه‌کنندگان بر سر مهم بودن یا نبودن ماجرا نیست، بر سر این است که کدام سریال ارجح است و به زمان ما می‌خورد و کدام سریال را می‌شود بعد ساخت.

از اینجا خود‌به‌خود رسیدیم به «حضرت موسی» که جمال شورجه قرار بود کارگردانی کند. سریال «موسی» که در ابتدا با عزم جدی کارگردان این اثر در حال پیشرفت بود، با بیماری شورجه مواجه شد.

جمال شورجه، کارگردان این مجموعه تاریخی مذهبی، دچار سکته مغزی شد و طبیعی بود که کار کمی جابه‌جا شود و روند تولید این مجموعه تلویزیونی به تأخیر بیفتد؛ اما چندی پیش احمد میرعلایی، تهیه‌کننده سینما و تلویزیون، با از سر گرفتن کارهای پیش‌تولید این مجموعه عظیم خبر از پیگیری‌های جدید برای ادامه مراحل پیش‌تولید این سریال داد. او در جایی گفته است: «خوشبختانه وضعیت بیماری جمال شورجه، کارگردان سریال، نسبت به گذشته بسیار بهتر شده و توانایی حضور در لوکیشن و بالای سر کار را دارند.»

همان ‌طور که مشاهده می‌کنید، بحث بر سر دو سریال «حضرت موسی» و «ملک سلیمان» است و نامی هم از «سلمان فارسی» برده شده است؛ اما جالب است بدانید که این‌ها همه صحبت‌های چند ماه اخیر است؛ و اما در مورد «سلمان فارسی»؛ این سریال از ۱۳۹۸ شروع‌ شده است و در ساخت آن علاوه بر داوود میرباقری، شخص دیگری که در این زمینه با «روزی روزگاری» در ایران شناخته می‌شود، نقش دارد: امرالله احمدجو. 

 در مورد ساخت «سلمان فارسی» توسط داوود میرباقری بحث جدی در میان است که خودش مقاله‌ دیگری می‌طلبد. سلمان فارسی از آذر ۱۳۹۸ شروع ‌شده است و افرادی مانند علیرضا شجاع نوری، فرهاد اصلانی، محمدرضا هدایتی، احترام برومند، علی دهکردی و چنگیز جلیلوند... و تعدادی دیگر در آن حضور دارند که بحثش باشد برای بعد.